BESIMI

Fjala e deshmis - Shehadeti D�shmia e besimit p�rb�n aktin e par� t� hyrjes n� Islam, sepse kat�r shtyllat e tjera, jan� n� nj� far� m�nyre “deklarimet e zbatuara” apo “besim i zbatuar n� praktik�.” Shehadeti �sht� shprehja baz� e Islamit, e cila p�rmbledh pohimin se “Nuk ka Zot tjet�r p�rve� Allahut dhe Muhamedi �sht� i D�rguari i Tij.” Kushti i t� qenit mysliman, p�rcaktohet thjesht nga nj� shqiptim i sinqert� i k�saj d�shmie, me an� t� s� cil�s, nj� person “b�het d�shmitar” i ekzistenc�s s� Allahut dhe i faktit se nuk ekziston asnj� Zot tjet�r p�rve� Tij q� duhet adhuruar dhe i profet�sis� s� Muhamedit, duke p�rqafuar n� k�t� m�nyr� Islamin si fe t� v�rtet� dhe m�nyr� jetese. Pavar�sisht shkurt�sis� dhe thjesht�sis� s� saj, kjo d�shmi b�n thirrje p�r ndryshim n� m�nyr�n se si nj� person e koncepton kozmosin dhe vetveten. N� vend q� gjith�ka t’ia atribuoj� natyr�s, fatit apo vetes s� tij, kur b�het mysliman, nj� person i n�nshtrohet Vullnetit t� Allahut me nd�rgjegje t� plot�, vullnet t� lir� dhe me t� drejt�n e zgjedhjes, k�shtu q� ai �sht� i nd�rgjegjsh�m p�r n�nshtrimin vullnetar t� tij ndaj Allahut. Nj� person konsiderohet mysliman sapo shqipton k�t� fraz�. Megjithat�, “qenia d�shmitar” n� thelb nuk p�rb�n vet�m nj� pohim verbal q� b�het vet�m nj� her�. T� gjith� njer�zit, duke p�rfshir� edhe mysliman�t, nxiten p�r t� mbajtur besimin e tyre t� fresk�t duke rikujtuar vazhdimisht k�t� pohim gjat� rrjedh�s s� jet�s s� tyre. Kurani u b�n thirrje mysliman�ve q� e kan� deklaruar besimin e tyre dhe e praktikojn�, t� mos pushojn� s� p�rpjekuri n� rrug�n e besimit. O ju q� besuat! Besoni Allahun, t� D�rguarit t� Tij, Librit q� ia ka zbritur t� D�rguarit t� Tij dhe Librit q� e ka zbritur m� par�. Kushdo q� mohon Allahun, engj�jt e Tij, Librave e Tij, t� D�rguarit e Tij dhe bot�n tjet�r, ai me t� v�rtet� ka humbur larg prej udh�s s� drejt�. (Nisa 4:136) N� t� v�rtet�, feja nuk konsiston thjesht n� nj� pohim, pranim apo d�shmi. Ashtu sikurse ekzistojn� nivele t� panum�rta dhe grad� t� ndryshme n� shfaqjen e diellit, q� nga shfaqjet e drit�s dhe nxeht�sis� s� tij n� t� gjitha sendet n� tok�, n�n efektin e pasqyrimit t� rrezeve n� h�n� dhe pastaj tek vetvetja, n� t� nj�jt�n m�nyr� edhe besimi mbart n� vetvete nivele dhe shkall� t� panum�rta, duke filluar q� nga perceptimi i thjesht� i bazuar mbi arsyen dhe pohimin n� zem�r, e deri tek grad�t e dep�rtimit n� t� gjitha pjes�t dhe deg�t e trupit q� ai kontrollon, si dhe shkall�t q� drejtojn� gjith� jet�n e nj� personi – duke filluar q� nga besimi i nj� njeriu t� zakonsh�m e deri tek besimi maksimal, karakteristik� e profet�ve. Grada apo niveli i par� i fes�, �sht� thjesht besimi n� themelet e p�rmendura n� ajetin e m�sip�rm; pastaj, vjen zgjerimi gradual i besimit dhe q�ndrimi i pal�kundur n� t�. Kjo �sht� arsyeja p�rse Kur’ani zakonisht urdh�ron apo ndalon di�ka pas adresimit me fjal�t: “O ju q� besuat!” Nj� d�shmi e plot� besimi k�rkon bindje ndaj k�tyre urdhrave, gj� q� i b�n ata t� jen� m� t� fort� dhe m� n� brend�si t� besimit. Besimi n� thelb �sht� bindja e zemr�s; megjithat�, p�r integrimin e d�shiruar brenda shoq�ris� muslimane, �sht� e k�shillueshme t� deklarohet besimi p�rpara syve t� d�shmitar�ve. K�shtu, nj� musliman i ri p�rfiton mb�shtetje dhe ndihm� nga bashk�sia, n� m�nyr� q� besimi i tij t� rritet dhe t� stabilizohet. I D�rguari i Allahut ka th�n�: Cilido q� d�shmon se nuk ka Zot tjet�r p�rve� Allahut dhe se Muhamedi �sht� Robi dhe i D�rguari i Tij dhe se Isai (a.s.) �sht� robi i Allahut dhe i biri i nj� gruaje e cila ishte sh�rb�torja e Tij dhe se ishte fjala e Tij ajo q� e ngjizi at� tek Merjemja dhe Ai i dha shpirt, dhe se xheneti �sht� i v�rtet� dhe xhehenemi �sht� i v�rtet�, Allahu do ta fus� at� n� xhenet nga cilado prej dyerve q� ai d�shiron (n� p�rputhje me veprat e tij).” 35 N� nj� rast, Profeti ishte ulur dhe po rrinte n� nj� kopsht. Ai i tha nj�rit prej sahab�ve t� tij: “Kur t� takosh ndok�nd jasht� k�tij kopshti q� t� d�shmoj� se nuk ka Zot tjet�r p�rve� Allahut duke qen� i bindur me zem�r p�r at� q� thot�, jepi atij sihariqin e parajs�s”36 N� nj� rast tjet�r, i D�rguari i Allahut tha: “Allahu ia ka ndaluar zjarrin e xhehenemit cilitdo q� thot� ‘Nuk ka Zot tjet�r p�rve� Allahut’ (La ilahe i’lallah), duke k�rkuar n� k�t� m�nyr� k�naq�sin� e Allahut.”37