Vaji i ullirit mbron nga kanceri i gjirit
 Gratë që konsumojnë shumë vaj ulliri në ushqimet e tyre janë më pak të rrezikuara nga kanceri i gjirit.
Shkencëtarët kanë zbuluar se dieta mesdhetare në të cilën përdoret shumë vaji i ullirit mbron nga kanceri i gjirit. Studiuesit që i botuan rezultatet e punës së tyre në revistën "Analet e Onkologjisë" janë shprehur se acidi oleik që gjendet në vajin e ullirit mund të ndihmojë në kurimin e kësaj sëmundjeje. Studimet e mëparshme kanë treguar se për gratë që jetojnë në vendet ku përdoret një dietë e pasur në proteina, rreziku nga kanceri i gjirit është pesë herë më i lartë se në ato vende ku kultura e të ushqyerit është për një dietë me më pak kalori. Megjithatë, gratë që ushqehen me vaj ulliri duket se janë të mbrojtura nga ky lloj kanceri. Studiuesit në Spanje dhe në SHBA gjetën se një prej përbërësve të vajit te ullirit ul me gjysmën e tyre nivelin e substancave që shkaktojnë kancerin e gjirit. Testet laboratorike mbi qelizat kanceroze të gjirit treguan se acidi oleik e bënte më të efektshëm medikamentin që përdoret kundër kancerit dhe rriste prodhimin e proteinave që lufton tumoret. Tani shkencëtarët do të shohin nëse teoria e tyre provohet gjatë eksperimenteve me kaviet.
Efektet e përdorimit
Vaji i ullirit përdoret gjerësisht për vlerat e tij të larta dietike dhe mjekësore. Gjethet dhe lëkura e ullirit përmbajnë taninë, për këtë arsye ato janë të hidhura dhe kanë veti rrudhëse tonike. Por, këto dy pjesë të kësaj peme kanë dhënë rezultate shumë të mira kundër sëmundjes së tensionit të lartë, temperaturës së lartë, arteriosklerozës, etj.
Kura që rekomandohet
Në rastet e sëmundjeve me temperaturë të lartë, gjethet dhe lëkura e ullirit kanë veti diuretike si dhe pakësojnë sheqerin në gjak. Për këto raste u rekomandohet të gjithë të prekurve nga temperatura e lartë qe të përdorin këtë kurë.
Merren 40-50 gjethe ulliri dhe zihen në gjysmë litër ujë derisa të mbetet 3/4 e ujit. Përgatesa ftohet, kullohet dhe më pas hidhet në të një lugë sheqer ose mjaltë. Rekomandohet të pihet nga një filxhan çaji në ditë.
Çaji i mësipërm ka dhënë rezultate të mira edhe në uljen e tensionit të lartë të gjakut. Ulliri është një ilaç popullor që shërben edhe për shërimin e dhembjeve të stomakut dhe kundër të vjellave. Për të qetësuar dhembjet e stomakut merren 100 gjethe ulliri, të cilat zihen në një litër ujë derisa të mbetet gjysmë litri. Më pas kullohet dhe pihet tri herë në ditë nga një filxhan çaji para buke. Kjo kurë duhet të vazhdojë për tri ditë rresht.
Vaji i ullirit
Vaji i ullirit tretet mirë dhe përthithet lehtë nga organizmi. Ai është një qetësues, sepse pakëson dhembjet dhe ndihmon në tretjen e gurëve në tëmth.
Por shërimi arrihet duke pire çdo ditë nga një filxhan me vaj ulliri çdo mëngjes esëll për pesë ditë radhazi. Vaji i ullirit ndihmon edhe për heqjen e gurëve në veshka si dhe lehtëson dhembjet e veshkave. Ai gjithashtu lehtëson lirimin e gypit tretës nga mbeturinat ushqimore si dhe lufton kapsllëkun dhe kolitin.
Përdorimi
Për këto qëllime, vaji i ullirit duhet të përdoret i freskët dhe jo i djegur. Nëse ai është i djegur e ngacmon stomakun duke shkaktuar djegie në stomak, sepse mbetet i patretur dhe shkakton dhembje koke. Për shërimin e kapsllëkut dhe kolitit, vaji i ullirit përdoret në këtë mënyrë: Merret një lugë gjelle me vaj ulliri, futet në një gotë të mbushur deri në gjysmë me ujë dhe pihet në mëngjes esëll.
Kokrrat e ullirit
Kokrrat e ullirit bëjnë mirë kur i konsumojnë ata që vuajnë nga sëmundja e sheqerit. Është e këshillueshme që diabetikët të hanë sidomos kokrra jeshile, të cilat shuajnë etjen që shkakton diabeti. Kokrrat e gjelbra të ullirit shërojnë diabetin, por të sëmurët me këtë sëmundje duhet të hanë nga pesë kokrra ulliri të gjelbra esëll në mëngjes për pesë ditë rresht. |
Mjalti dhe mrekullia e tij sheruese
 Allahu i lartësuar thotë: “Zoti yt i dha instikt bletës: Ndërto shtëpi nëpër male (kodra), nëpër pemë (drunj) dhe nëpër kulmet që ata (njerëzit) ndërtojnë. Pastaj ha nga të gjitha llojet e frutave e më pas ndiq rrugët e nënshtruara (mësuara) të Zotit tënd. Nga barqet e tyre (të bletëve) del një lëng (pije) me ngjyra të ndryshme. Në të ka shërim për mbarë njerëzinë. Me të vërtetë në të ka argument për një popull që mendon thellë.” (Nahl, 68-69)
I dërguari i Allahut, Muhamedi (a.s.) ka thënë: “Është obligim dhe në dobi tuajën që të shëroheni me dy gjëra: Mjaltin dhe Kuranin”. Aishja – gruaja e Profetit përcjell: “Gjëja që ka dashur më shumë i dërguari i Allahut ka qenë mjalti”.
Njëherë një burrë erdhi tek Profeti (a.s.) dhe i tha: Vëllai im ankohet se ka heqje barku. I dërguari ia ktheu: “Jepi të pijë mjaltë”. Burri erdhi për herë të dytë tek Profeti dhe i tha: Ia dhashë, por nuk i bëri dobi. I dërguari Allahut i tha: “Jepi të pijë mjaltë” dhe e përsëriti atë dy herë ose tre e më pas për herë të tretë apo të katërt i tha: “Allahu ka thënë të vërtetën, ndërsa barku i vëllait tënd ka gënjyer”.
Nga ky hadith kuptojmë se ilaçi duhet të jetë në sasi të caktuar dhe në masë të përshtatshme sipas shkallës së sëmundjes, sepse në qoftë se të sëmurit do t’i japim ilaç më shumë se ç’duhet, gjendja e tij do të përkeqësohet, dhe nëse pakësohet do të shkojë gradualisht drejt shërimit. Ndoshta kur ia ka dhënë vëllait të vet mjaltin, masa ka qenë e pamjaftueshme për luftimin e sëmundjes dhe ndikimin në të.
Bazuar mbi këtë Profeti (a.s.) e urdhëroi personin në fjalë që ta përsërisë disa herë derisa të arrijë masa e caktuar për shërim. Nga kjo thënie e të dërguarit të Zotit (a.s.) del në pah metodika e sasisë së ilaçit shërues dhe përcaktimi i mënyrës së marrjes dhe kohës së përdorimit. Për më tepër, thënia e tij “Allahu ka thënë të vërtetën, ndërsa barku i vëllait tënd ka gënjyer”, përforcon dobinë dhe vlerën që ka kjo metodë kurative me mjaltin e bletës, që është inspirim nga Zoti i Madhëruar.
Njeriu e ka njohur vlerën ushqyese të mjaltit të bletës që në kohë të lashta. Faraonët për shembull e kanë ditur dobinë e tij ushqyese dhe shëruese më shumë se sa të tjerët dhe argument për këtë është fakti se ata ia kanë dhënë të afërmve të tyre. Arkeologët kanë zbuluar në shumë enë prej balte të mbushura me mjaltë blete tek varri i mbretit në qytetin Tibe (Egjipt), që i përket një periudhe gati 3300 vjeçare. Mbi këto enë kanë vënë re mbishkrimin vijues: “Mjaltë i llojit të mirë”.
Gjithashtu mësojmë nga historia se mjaltit të bletës i është dhënë një rëndësi e madhe në kohën e dy familjeve VI-s dhe të XII-s që kanë jetuar rreth 2400 deri në 3000 vjet p.e.s. ku është përdorur i vetëm dhe i përzier me gjëra tën tjera për shërim. Arkeologët gjithashtu, kanë zbuluar një sasi të madhe mjalti në një enë pranë varrit të mbretit faraon Ankh Amun me ngjyrë të errët dhe me viskozitet.
Përdorimi i mjaltit nga faraonët
Faraonët e kanë përdorur mjaltin e bletës si pije dhe si pomadë për shërimin e shumë sëmundjeve. E kanë përdorur si pije për shërimin e dhimbjeve të stomakut, vështirësitë e urinimit, ndërsa si pomadë për shërimin e tharjes së lëkurës së fytyrës apo për porozitetin dhe ndriçimin e lëkurës, shërimin e plagëve, kundër djegieve dhe kurimin e syve. Thënie të mjekëve të vjetër grekë dhe arabë për mjaltin:
Demokrati: “Është obligim për njerëzit që të hanë mjaltë dhe të lyejnë trupin e tyre me vaj”.
Hipokrati: “Unë ushqehem me mjaltë vazhdimisht dhe e përdor atë për shërimin e shumë sëmundjeve …. sepse mjalti të jep shëndet”.
Diaskoras: “Mjalti mund të përdoret me sukses në shërimin e sëmundjeve të zorrëve, absceseve dhe majasëllit. Gjithashtu mjalti shmang ballgamin dhe rrufën”.
Galinos: “Mjalti është shërues i dobishëm për shumë sëmundje, qoftë për shërimin nga helmimet ashtu edhe sëmundjen e organeve tretëse”.
Ibn Sina (Avicena): “Mjalti është i mirë për zgjatjen e jetës, ruajtjen e potencës për punë për moshat e thyera e nëse dëshiron të ruash rininë tënde përdor mjaltin. Për sa i përket atyre që kanë kaluar moshën 45 vjeçare, është e mira që ta përdorin mjaltin rregullisht e në mënyrë të veçantë të përzier me arra të grira imët. Mjalti i përzier me miell përdoret për dëmtimet (plagët) sipërfaqësore. Ndërsa për sëmundjet e mushkërisë dhe etapave të para të influencës e rrufës përdoret përzierja e përbërë nga mjalti dhe petalet e trëndafilit. Është shumë efektiv nëse e përdorim në mëngjes esëll dhe në drekë para buke. Gjithashtu mjalti përdoret në rastet e pagjumësisë në sasi të vogla”.
Ibn Bejtar: “Mjalti i bletës i nxehtë, i thatë, shmang errësirën e syve dhe forcon stomakun”.
Analiza shkencore dhe dobitë mjekësore Pranohet shkencërisht se mjalti i bletës është më superior nga të gjithë llojet e ushqimeve, si për nga lehtësia e tretjes, ashtu edhe për shpejtësinë e thithjes së tij nga trupi I njeriut, dhe se 1 kg. mjaltë është i barabartë me vlerën ushqyese që gjendet në 4 kg. mish ose 12 kg. zarzavate, duke i shtuar këtyre edhe një grup elementesh minerale dhe një sasi të lartë të vitaminës C, vitamina të tjera, hormone si dhe një numër të madh enzimash.
Mjalti i bletës konsiderohet si një përbërës natyral dhe energjik, aktiv dhe ushqyes, për arsye se ai përmban një numër të madh kripërash minerale ku më të rëndësishmet janë: hekuri, bakri, soda, magnezi, kalciumi, fosfori dhe sasi të mëdha të vitaminës C, B.
Nga aspekti kimik mjalti është i përbërë nga rreth 34.02% glukozë, 1.90% sekrozë (lëndë që gjendet tek kallami i sheqerit), 35% fruktozë (sheqeri që gjendet tek frutat), 18% lëndë minerale, 0.8% acid, 17.70% ujë, 4.90% elementë të panjohur deri tani. Ai përmban shumë vitamina të cilat për nga sasia ia kalojnë frutave e zarzavateve, veçanërisht vitaminë B, C, H, dhe për më tepër mjalti ka veti që t’i ruajë këto vitamina dhe kripëra minerale në gjendje të shëndoshë për një periudhë të gjatë.
Mjalti dhe plagët – me dhimbje të paktë e të ngadaltë
Kirurgu rus Krinsveski arriti të shërojë plagët e pacientëve të tij nëpërmjet përdorimit të mjaltit të përzier me vajin e mëlçisë së balenës në formë pomade dhe provoi se plagët shëroheshin plotësisht pas kalimit të 10-12
ditëve. Ai bëri të ditur se nëpërmjet përdorimit të kësaj pomade arriti të shërojë më shumë se 37 raste të plagëve me dhimbje të lehtë e të qelbëzuara dhe pas pesë ditësh vuri re daljen e rrjetave (qelizave) të reja, si dhe rigjenerimin e tyre me shpejtësi në 90% të rasteve.
Përdorimi i brendshëm
Për sëmundjet nervore psikike përdoret mjalti i bletës i tretur në një gotë me ujë në raste të pagjumësisë dhe shqetësimeve nervore. I sëmuri duhet të përdorë një lugë mjaltë menjëherë sapo të zgjohet nga gjumi në mëngjes.
Në rastet e tuberkulozit, kollës, ftohjeve të përgjithshme, përdoret mjaltë i përzier me lëng limoni (1/2 limoni) për çdo 100gr ose mjaltë I përzier me qumësht në masën (100 gr. qumësht + 150 gr. mjaltë).
Për ftohjet, reumatizmat dhe bajamet përdorim përzierjen e përbërë nga 2 lugë të mëdha mjaltë + 2 lugë lëng limoni në një gotë me ujë, ndërsa sasia e nevojshme e përdorimit është 3 herë në ditë nga një lugë.
Mjalti ul temperaturën. Profesori britanik Rimi Xhovan thotë se mjalti i bletës ka ndikim në uljen e temperaturës dhe kjo për arsyen e ekzistencës së një grupi acidesh organike dhe për këtë këshillon përdorimin e mjaltit të shkrirë në ujë të ngrohtë në një masë prej 5%.
Studiuesit e sotëm arabë myslimanë
Një grup studiuesish profesorë të mjekësisë në universitetet e Kajros, Mensureh, Al-Azhar e të Kuvajtit me një numër të madh studimesh mjekësore e klinikale mbi një grup të sëmurësh me ulçër stomaku, disa raste të diaresë së përkohshme, ulçërave në zorrë, kolonës, sëmundjeve të rrugëve urinare e veshkore të shkaktuara nga bilharizia (sis) – lloj sëmundjeje - konstatuan se mjalti i bletës luan një rol shumë të madh në shërimin e tyre. Mjalti është përdorur gjithashtu në disa klinika për shërimin e disa sëmundjeve të syrit me sukses në rastet e opaciteve të kones së syrit si dhe shërimin e rasteve të shumta të konjuktiviteteve (ophthalmia) si p.sh. djegiet e krahëve të kapakëve të syrit, (blepharitis), konjuktivës, kones, etj.
Mjalti, aparati i tretjes dhe mëlçia
Në rastet e kapsllëkut dhe shtimit të aciditetit të stomakut, i sëmuri përdor një lugë mjaltë para se të flejë në darkë dhe një tjetër në mëngjes esëll.
Për çrregullimet e stomakut e të zorrëve përdorim mjaltë të përzier me ujë 1 orë e 30 min. Para ngrënies ose 3 orë pas ngrënies.
Për apendicitin (shtojcën krimbake) përdoret mjalti ashtu siç është ose i përzier me lëngje të tjera.
Mjalti dhe aparati urinar
Në rastet e sëmundjeve ureterale (kanali nga veshka deri në dalje) dhe helmimit urinar përdorim përzierjen e mjaltit prej 50% dhe sasia e përshtatshme: çdo ditë nga një gotë në mëngjes dhe në darkë para se të flemë.
Përdorimi i jashtëm
Në trajtimin e sëmundjeve të lëkurës, dermatitet dhe puçrrat e rinisë përdoret mjalti I bletës në formën e pomadës ose maskës nga jashtë për një periudhë që zgjat 25 minuta, pastaj fytyra lahet me ujë të ngrohtë që pasohet me ujë të ftohtë e kjo gjë praktikohet dy ose tre herë në javë. Për rastin e shërimit të lëkurës së yndyrshme përdoret mjalti i bletës i përzier me pak lëng limoni, mënyra e përdorimit do të jetë si ajo që përmendëm më sipër. Për lëkurë të thatë përdoret një copë pambuku i cili zhytet në mjaltë, vendoset në fytyrë për një çerek ore e më pas pastrohet fytyra me anë të një nape të lagur me ujë të ngrohtë.
Për të ruajtur bukurinë e fytyrës natyrale mjafton të lyejmë fytyrën me mjaltë e më pas ta fshijmë me anë të një nape të lagur me ujë të ngrohtë pas një çerek ore një herë në javë ose në 10 ditë.
Mjalti për shërimin e plagëve, infeksioneve dhe djegieve
Studiues të shumtë të sëmundjeve të lëkurës dhe kirurgjisë kanë vërtetuar se mjalti I bletës përshpejton shërimin e plagëve dhe djegieve dhe shkak për këtë është sasia e madhe e (glutathjunës) e cila luan një rol të rëndësishëm në proceset e sigurisë dhe reduktimit në trup dhe kjo është ajo gjë e cila shpie në shërimin e shpejtë të puçrrave (gjëndrave
infektive).
Pas këtij përshkrimi çdokush mund të perceptojë e kuptojë dobitë e mjaltit të bletës, rezultatet përfundimtare të studimeve mjekësore e kërkimeve laboratorike. Gjithashtu kupton se Kurani Famëlartë nuk ka veçuar disa ajete të tij rastësisht e më kot, por ato kanë zbritur nga Zoti i botëve për njerëzit në mënyrë që t’u mësojë atyre atë që nuk e dinë. |
Mjalti ('asal)
 Më herët kemi folur për dobitë e mjaltit (Kapitulli II, Rregullimi i punës së zorrëve; dobitë nga mjalti).
Ibn Xhuraixhi ka thënë: “Hani mjaltë, sepse ai është mjet i mirë për forcim (tonik)”. Imam Buhariu e ka klasifikuar mjaltin si ilaç.
Mjalti është nektar (lëng i ëmbël) natyror dhe ëmbëlsi e koncentruar e luleve që është përpunuar nga bletët dhe është kthyer në shurup të pasur. Burimi i nektarit nga i cili është bërë mjalti e përcakton ngjyrën dhe aromën e tij, ndërsa lloji më i mirë është mjalti me ngjyrë të çelur. Mjaltin më të mirë e bëjnë bletët roja, kurse e mbledhin nëpër vise malore dhe drurët e tyre. Pastaj kullohet dhe, përpos një sasie poleni dhe enzimesh, shumica e papastërtive eleminohen.
Mjaltin e prodhojnë bletët punëtore (Apis mellifera) që e thithin nektarin e luleve me thumbin e tyre si gjuhë dhe e depozitojnë në mjaltë të lukthit. Pastaj bleta e kthen mjaltin dhe e depoziton në qeliza ose me të i ushqen brumbujt. Bleta punëtore e mbart polenin në shportat e polenit që i mban në këmbët e pasme dhe e gërryejnë polenin nga i cili u shkëlqejnë këmbët e përparme.
Mjalti ka aftësi të absorbojë dhe të ruajë lagështinë dhe është konservans i shkëlqyeshëm i ushqimit, ndërsa disa lloje të mjaltit janë përdorur në shërimin e plagëve.
Mjalti nuk duhet t’u jepet fëmijëve nën moshën 1 vjeçare.
MJEKËSIA E PEJGAMBERIT MUHAMMED
Përktheu nga boshnjakishtja
Prim.dr.med.sc. Ali F. Iljazi |
Fara e zezë (nigella sativa)
 El Buhariu thotë se fara e zezë është e nxehtë dhe e thatë në shkallën e tretë. Ebu Hurejre r.a. transmeton hadithin e mirënjohur në të cilin Pejgamberi, s.a.v.s., ka thënë: "Përdorni rregullisht këtë farë të zezë, sepse ajo përmban në vete ilaç për çdo sëmundje, përveç vdekjes" *.
Allahu i Madhërishëm në Kur'anin fisnik thotë: "...dhe asaj i ishte dhënë çdo send." (En Neml, 23)
Ndoshta këto fjalë kanë të bëjnë me mjekësinë, por këtë Allahu i Madhërishëm dhe Pejgamberi, s.a.v.s., e dinë më së miri.
Kjo është bimë e zakonshme e zezë (lat. Nigela sativa), e familjes së grunajave, kërcelli i së cilës rritet 40 deri 60 cm. Kjo bimë ka gjethe të ndara dhe lule të kaltra. Nga ato dalin fara të zeza, të vogla, kënddrejta, të cilat njihen gjithashtu si farë e bekuar (arab. Habbetul berekeh), farë e zezë ose qimoni i zi, ndërsa disa të tjerë e quajnë farë arabe dhe këtë e bëjnë për të treguar se ku gjendet.
Egjiptianët e vjetër e kanë njohur dhe e kanë përdorur farën e zezë, të cilën në papirusët e tyre, e kanë përshkruar si farë botanike mjekësore. Romakët e kanë njohur gjithashtu këtë farë dhe e kanë quajtur farë koriandere greke dhe e kanë përdorur si plotësues dietetik.
Ibn Sinai në Enciklopedinë mjekësore pohon se fara e zezë vepron si ekspektorans (mjet për nxjerrjen e këlbazës), stimulon energjinë trupore dhe ndihmon rehabilitimin pas lodhjes dhe plogështisë.
Lëngu i zier i farës së zezë ndihmon në shërimin e çrregullimeve abdominale të menstruacioneve (amenorrhea), vështirësive menstruale (dysmenorrheal) i mbyt parazitët në zorrë (antihelmintik), etheve rekurente, paralizës, apopleksisë, hemorroideve, të acarimeve akute, kundër rënies së flokëve dhe halucinacioneve. Kremi i farës së zezë stimulon rritjen e mjekrës dhe parapengon zbardhjen e flokëve, letargjinë dhe marramendjen.
Pirja e lëngut të farës së zezë të bluar dhe të ëmbëlsuar me mjaltë, mund të ndihmojë në tretjen e gurëve në fshikën e tëmthit dhe në veshkë.
Pra, dobitë e farës së zezë janë të panumërta. Kush dëshiron të dijë më shumë duhet hulumtuar dhjetëra libra, të cilët përshkruajnë detalisht farën e zezë. Andaj nëse mjekët kanë qenë të vetëdijshëm për dobitë e shumta të farës së zezë, duhet të jenë të sigurt që këto i ka njohur edhe Pejgamberi ynë, s. a. v. s (1).
* Buhari, 10/121, Muslimi, 2215.
1. Shkencëtarët sot kanë zbuluar se kokrra e kimit të zi është shumë e pasur me selen. Seleni jo vetëm që është një mineral antioksidativ, por luan rol të veçantë në rregullimin e tajitjes së hormonit mashkullor (testosteronit) dhe në krijimin e spermatozoideve.
Mungesa e selenit shkakton rënien e flokëve (alopecia), miopati (dobësi e muskujve) dhe arthritis (inflamcioni i nyjeve). Një njeri me peshë 65 kg ka nevojë për 21 mikrogram selen në ditë. Mungesa e selenit nën 19 mikrogramë në ditë shkakton dobësim të muskulit të zemrës (kardiomiopati).
Seleni është mikroelement thelbësor, i domosdoshëm për proceset oksireduktive në organizëm, në ngritjen e sistemit imunologjik dhe në funksionimin normal të sistemit endokrin. Kokrra e kimit të zi, rrit imunitetin, është ilaç antisklerotik, karminativ (mënjanon gazrat e tepërt në zorrë), rregullon peristaltikën, forcon muskujt (veçanërisht muskulin e zemrës), qetëson dhe lehtëson dhembjet reumatike, rregullon proceset oksidoreduktive dhe vendos ekuilibrin në sistemin neuroendokrin. |
|
|
Pije natyrale sheruese