Smira

Smira (hased), ka kuptimin e t� ushqyerit t� d�shir�s q� nj� njeri t� humbas� prej duarsh nj� pasuri q� e ka fituar me t� drejt�. N� nj� shkall� m� t� tepruar, smira shnd�rrohet n� p�rpjekje p�r t� shkaktuar q� njeriu ta humbas� at� pasuri q� e ka fituar me t� drejt�. Smira nganj�her� trazohet me ambicie, nd�rsa ambicia �sht� nj� an� e pranueshme te njeriu. N�se ambicia kthehet n� s�mundje dhe trazohet me inat, lind smir�n. Profeti yn� (paqja qoft� mbi t�!), duke t�rhequr v�mendjen tek ky dallim mes smir�s dhe ambicies, ka th�n�: “Besimtari admiron, hipokriti ushqen smir�.”[1] Kurani e paraqet smir�n si nj� sjellje e d�mshme dhe burim t� keqeje, prej s� cil�s duhet t� k�rkojm� mbrojtjen e Allahut (shih: surja “Felek”). N� nj� ajet urdh�rohet e thuhet k�shtu: “A i kan� smir� ata njer�z p�r at� q� Allahu u ka dhuruar prej mir�sive t� Veta? Ne u pat�m dh�n� pasardh�sve t� Ibrahimit librin e urt�sin� dhe u pat�m siguruar pushtet t� madh.” (Nisa, 54) Smira �sht� sjellja e atyre shpirtrave t� mjer� e zem�rngusht� q� n� vend q� t� k�rkojn� prej thesarit t� Allahut, i g�zohen humbjes s� asaj q� nj� tjet�r ka n� zot�rim. Pas t� gjitha t� k�qijave n� shoq�rin� njer�zore si lufta, dhuna, shpifja, kaosi, vrasja, shthurja etj., thuajse n� �do rast q�ndron e fshehur smira. Edhe nd�r arsyet kryesore t� kund�rshtimit e t� mohimit ndaj Profet�ve, sipas Kuranit Fisnik, q�ndron smira (Bekare, 109; Nisa, 54). Profeti yn� (paqja qoft� mbi t�!) ka th�n�: “Ju b�j thirrje t� shmangeni prej smir�s, sepse smira i shfaros veprat e mira t� njeriut si� e shfaros zjarri drurin.”[2] “N� nj� zem�r nuk mund t� gjenden s� bashku edhe besimi (iman), edhe smira (hased).”[3] Edhe pas d�mit t� syrit t� keq, p�r t� cilin Profeti yn� thot� se �sht� “hak” (i v�rtet�), q�ndron s�rish smira. Shprehja e Kuranit “tradhtia dhe dhuna e syrit” (Mumin 19), duket se l� t� kuptohet at� t� keqe q� ka t� b�j� me ndikimin e syrit q� sheh me smir�. Bediuzzaman Said Nursi, n� lidhje me smir�n, p�rdor shprehjet q� po i p�rmbledhim m� posht�: “V�llez�rit e mi! N� pun�n ton�, drejtimi m� i rreziksh�m i egoizmit �sht� smira. N�se puna nuk �sht� ve� p�r hir t� Allahut, zilia nd�rhyn dhe e prish. Sikurse te njeriu dora nuk e ka smir� dor�n tjet�r, syri nuk e ka smir� veshin, sikurse zemra nuk garon me mendjen, edhe n� qenien shpirt�rore t� bashkimit ton� secili prej jush �sht� n� pozit�n e nj� ndjenje, t� nj� gjymtyre. Detyra juaj morale e shpirt�rore nuk �sht� q� t� konkurroni nj�ri-tjetrin, por q� t� krenoheni me vlerat e nj�ri-tjetrit, q� t’u g�zoheni atyre.”[4] Smira n� Xhenet N� jet�n e amshuar, Allahu, q� do t’u dhuroj� banor�ve t� Parajs�s mir�si q� syri s’i ka par�, q� veshi s’i ka d�gjuar e q� biri i njeriut s’i ka par� as n� �nd�rr, do t’u b�j� nj� dhurat� edhe m� t� madhe, si� �sht� �rr�njosja dhe zhdukja prej tyre e ndjenj�s s� zilis� e t� smir�s (hased). Kuran e shpreh k�shtu k�t� t� v�rtet�: “(N� Parajs�,) nd�rsa n�n ta rrjedhin lumenj, nga zemrat e tyre �’past� prej zilis� ua nxjerrim e ua hedhim tej.” (Araf, 43) Mb�shtetur n� rregullin “shp�rblimi �sht� sipas llojit t� pun�s”, sikurse n� jet�n e k�saj bote, edhe n� jet�n e p�rjetshme njeriu do t� shp�rblehet sipas v�shtir�sive e brengave q� ka hequr n� k�t� jet� duke iu dhuruar, k�saj radhe, nj� jet� pa v�shtir�si e brenga; sikurse uria dhe etja n� k�t� bot� kan� si p�rfundim nj� jet� pa uri dhe etje n� jet�n e pambarim; po ashtu, njeriu q� ka kap�rcyer vetveten duke luftuar kund�r ndjenjave e pasioneve q� jan� quajtur dikur “s�mundje t� zemr�s”, si zilia, urrejtja, zem�rimi, smira, inati, egoizmi e t� tjera si k�to, do t� shp�rblehet duke u �liruar p�rgjithmon� prej tyre n� jet�n e amshuar.