tregim qeni i stanit dhe ujku

Q� prej koh�sh ujku ishte b�r� m� i uritur se zakonisht. Qeni i stanit b�nte t� pamundur�n p�r ta mbajtur sa m� larg deleve. Por nj� qen duhet ta mbylli nj�ri sy nganj�her�, apo jo? Me sa duket, ujku e dinte q� qeni i mbyll qepallat kur fle. P�r k�t� arsye qeni nuk ishte i qet�. Dhe, nj� dit�, n� per�ndim, kur agresori po b�hej gati t� dilte p�r gjah, ai u gjend para strofk�s s� ujkut. - E l�m� m�njan� k�t� armiq�si dhe arsyetojm� pak, – i tha ujkut. – Si �sht� e mundur q� nj� qenie e fort� dhe q� s’ka frik�, si puna jote, sulmon vazhdimisht nj� rac� t� dob�t dhe t� �armatosur si ajo e deleve? P�rse nuk zgjedh kund�rshtar� t� fort� dhe t� denj� q� t� luftojn� me ty, si luanin, apo derrin e eg�r? - Mik, – iu p�rgjigj ujku, – un� jam nj� kafsh� gjahtare dhe sillem si i till�. P�rse nuk shkon t’ia mbash k�t� fjalimin t�nd mall�ngjyes padronit t�nd t� nderuar dhe kujtoji q� n�se nj� ujk shqyen her� pas here ndonj� dele, njeriu ha me miliona prej tyre? �sht� m� mir� t� kesh nj� armik t� deklaruar se nj� armik t� fsheht�! K�to ishin fjal�t q� i tha n� fund ujku dhe u v�rsul drejt deleve p�r t� marr� ndonj� dhe k�shtu ta shuante urin� q� e kishte kapluar.