tregim qeni i stanit dhe ujku
Qė prej kohėsh ujku ishte bėrė mė i uritur se zakonisht. Qeni i stanit bėnte tė pamundurėn pėr ta mbajtur sa mė larg deleve. Por njė qen duhet ta mbylli njėri sy nganjėherė, apo jo? Me sa duket, ujku e dinte qė qeni i mbyll qepallat kur fle. Pėr kėtė arsye qeni nuk ishte i qetė. Dhe, njė ditė, nė perėndim, kur agresori po bėhej gati tė dilte pėr gjah, ai u gjend para strofkės sė ujkut.
- E lėmė mėnjanė kėtė armiqėsi dhe arsyetojmė pak, – i tha ujkut. – Si ėshtė e mundur qė njė qenie e fortė dhe qė s’ka frikė, si puna jote, sulmon vazhdimisht njė racė tė dobėt dhe tė ēarmatosur si ajo e deleve? Pėrse nuk zgjedh kundėrshtarė tė fortė dhe tė denjė qė tė luftojnė me ty, si luanin, apo derrin e egėr?
- Mik, – iu pėrgjigj ujku, – unė jam njė kafshė gjahtare dhe sillem si i tillė. Pėrse nuk shkon t’ia mbash kėtė fjalimin tėnd mallėngjyes padronit tėnd tė nderuar dhe kujtoji qė nėse njė ujk shqyen herė pas here ndonjė dele, njeriu ha me miliona prej tyre? Ėshtė mė mirė tė kesh njė armik tė deklaruar se njė armik tė fshehtė! Kėto ishin fjalėt qė i tha nė fund ujku dhe u vėrsul drejt deleve pėr tė marrė ndonjė dhe kėshtu ta shuante urinė qė e kishte kapluar.